Η Οικογένεια σε κρίση

Αν και όλοι παλεύουμε για την τελειότητα, δεν υπάρχει η τέλεια οικογένεια. Κάθε οικογένεια έχει τις δικές τις δυνάμεις κι αδυναμίες, κεκτημένα και κινδύνους, δοκιμασίες και προβλήματα. Εάν η οικογένειά σας μοιάζει να πνίγεται από τα προβλήματα, ή υπάρχει ρήξη στις σχέσεις μεταξύ σας, ίσως είναι καιρός για βοήθεια από ειδικούς.

Σημεία στρες
Τα οικογενειακά προβλήματα παρουσιάζονται με πολλές μορφές και σε άλλοτε άλλη ένταση. Άλλα είναι πρόσκαιρα και αντιμετωπίζονται εύκολα, ενώ άλλα είναι χρόνια και αντιμετωπίζονται πιο δύσκολα. Γεγονότα που προκαλούν στρες περιλαμβάνουν ασθένειες, τραυματισμούς, αλλαγή εργασίας, αλλαγή σχολείου, μετακομίσεις, οικονομικές δυσκολίες κλπ. Κάθε οικογένεια αναπτύσει το δικό της τρόπο να αντιμετωπίζει αυτά τα προβλήματα, κάποιοι από τους οποίους δουλεύουν καλύτερα από άλλους.

Σημάδια ανεπιτυχούς αντιμετώπισης
Η ανεπιτυχής αντιμετώπιση μπορεί να αναγνωριστεί από ένα αριθμό χαρακτηριστικών, που περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

Κακή επικοινωνία: Τα μέλη της οικογένειας είτε αποφεύγουν να μιλούν μεταξύ τους ή δεν έχουν μάθει να ακούνε τί προσπαθούν οι άλλοι να πουν με λόγια, εκφράσεις και πράξεις.

Ανικανότητα επίλυσης συγκρούσεων και διαφωνιών: Αυτό συνήθως προκύπτει επειδή τα μέλη της οικογένειας αποφεύγουν να συζητήσουν τα προβλήματα ή ακόμα και να παραδεκτούν ότι υπάρχουν. Αυτό επιτρέπει στις συγκρούσεις να συνεχίζονται και αποτρέπει την αντιμετώπιση του προβλήματος. Κάποιες οικογένειες απλά δεν έχουν μάθει την ικανότητα της διαπραγμάτευσης ή για κάποιο λόγο, δεν μπορούν να ξεχάσουν ή να αποχωριστούν τα άσχημα συναισθήματα. Τα παιδιά συνήθως αντιγράφουν τις συμπεριφορές των γονιών τους και ίσως μάθουν έτσι να μην συζητούν τα συναισθήματα ή τα προβλήματά τους.

Αδυναμία στην επίλυση προβλημάτων: Τα μέλη της οικογένειας έχουν δυσκολίες στην ανίχνευση των προβλημάτων που πραγματικά υπάρχουν. Ποιος ευθύνεται γι’ αυτά; Τι επιλογές υπάρχουν για επίλυσή τους; Πως μπορεί να αποφασίσει και να δράσει η οικογένεια; Ακόμα μπορεί να μην υπάρχει συμφωνία σχετικά με τις προτεραιότητες της οικογένειας.

Κακός καταμερισμός ευθυνών: Οι οικογένειες συχνά δεν αποφασίζουν πως θα διαμοιράζονται τα καθήκοντα ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας. Όταν συμβαίνει αυτό, η οικογενειακή ζωή μπορεί να γίνει χαώδης, και πολλά πράγματα να μένουν ανεκπλήρωτα. Στο άλλο άκρο, μερικές οικογένειες δεν είναι καθόλου ευέλικτες, και τα μέλη δεν βοηθάνε το ένα το άλλο ούτε ανακατανέμουν δίκαια τις ευθύνες, ακόμα και όταν οι συνθήκες μέσα στην οικογένεια διαφοροποιούνται.

Ανεπαρκής συναισθηματική υποστήριξη: Η οικογένεια είναι η σημαντικότερη πηγή συναισθηματικής υποστήριξης, ιδιαίτερα για τα παιδιά. Κατά τη νηπιακή ηλικία είναι δύσκολο για τα παιδιά να βρουν συναισθηματική υποστήριξη έξω από την οικογένεια. Δίχως αυτήν, τα παιδιά δεν συμπεριφέρονται ούτε αναπτύσσονται σωστά.

Μη αποδοχή της διαφορετικότητας: Οι οικογένειες λειτουργούν καλύτερα όταν η ατομικότητα του κάθε μέλους αναγνωρίζεται και εκτιμάται. Ακόμα κι αν οι ιδιαιτερότητες ή τα χαρακτηριστικά κάποιου δεν είναι σε πολύ μεγάλη εκτίμηση, το κάθε μέλος της οικογένειας θα πρέπει να τα σέβεται ή τουλάχιστον να τα ανέχεται. Όταν μέλη της οικογένειας δεν δείχνουν αγάπη ο ένας στον άλλο, εξαιτίας προσωπικών διαφορών, τα παιδιά δυσκολεύονται να σχηματίσουν μια υγιή αυτοεικόνα, αποκτώντας έτσι χαμηλή αυτοπεποίθηση και κακές ικανότητες κοινωνικοποίησης.

Υπερβολική εξάρτηση σε άλλους: Τα παιδιά χρειάζονται να επιτυγχάνουν, ώστε να μπορούν να νιώθουν ότι είναι ικανά να διαχειρίζονται με επιτυχία τις δυσκολίες και τα άγχη της ζωής. Εάν μάθουν ή ενθαρρύνονται να εξαρτώνται από άλλα άτομα μέσα ή έξω από την οικογένεια, για να λύσουν τα προβλήματά τους, θα έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση και περιορισμένη θέληση για πρωτοβουλίες και θα έχουν πρόβλημα να επιτύχουν τους μελλοντικούς τους στόχους.

Σαν γονείς, ο ρόλος σας είναι να αντιμετωπίζετε τις πολυάριθμες απαιτήσεις της ζωής με ενθουσιασμό και φαντασία. Αν το κάνετε αυτό, θα βοηθήσετε τα παιδιά σας να μεγαλώσουν και να εξελιχθούν με θετικούς, υγιείς τρόπους και να νιώθουν την επιτυχία και την ικανοποίηση.