Πως να βοηθήσουμε τα παιδιά στο θέμα του ύπνου

Ας δούμε, λοιπόν, τι πρέπει πρακτικά να κάνουμε.

Κάθε παιδί θα πρέπει να έχει μια συγκεκριμένη ώρα (την ίδια κάθε βράδυ) που πάει στο κρεβάτι ΤΟΥ για ύπνο. Λίγο πριν κοιμηθεί, ανάλογα με την ηλικία του, θα πρέπει να του δίνεται μια προειδοποίηση ή ένα είδος υπενθύμισης που να λέει περίπου: «Αγάπη μου, σε δέκα λεπτά θα έλθει η ώρα που θα πρέπει να πας στο κρεβατάκι σου για ύπνο. Άρχισε, αν θέλεις να συγυρίζεις τα παιχνίδια σου σε παρακαλώ». Αυτό θα πρέπει να ειπωθεί με ένα τόνο φωνής που να είναι από τη μια γεμάτος αγάπη, αλλά από την άλλη να δείχνει απόλυτη σταθερότητα και να δίνει το μήνυμα ότι εννοούμε αυτό που λέμε.

Κάθε συνήθεια κτίζεται και γίνεται βίωμα, μόνο με τη συνεχή και σταθερή επανάληψη. Όταν λοιπόν το παιδί ακούει ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ ακριβώς τα ΙΔΙΑ ΛΟΓΙΑ, ακριβώς την ΙΔΙΑ ΩΡΑ, τότε αποκτά μια σταθερή συνήθεια και έχει μια καλή ρουτίνα ύπνου.

Στη συνέχεια, την ακριβή ώρα του ύπνου καθοδηγούμε τα παιδιά στις διάφορες συνήθειες που πρέπει να έχουν πριν κοιμηθούν. Τα μαθαίνουμε δηλαδή να πιούνε νερό, αν θέλουν, να πάνε στην τουαλέτα, αν θέλουν, και να βουρτσίσουν τα δόντια τους, αυτό όχι αν θέλουν!

Μετά από αυτά το παιδί πάει ΑΜΕΣΩΣ στο δωμάτιό του είτε μόνο του, είτε μαζί μας, πάντα ανάλογα με την ηλικία του. Αν θα πάει μόνο του, το αγκαλιάζουμε και το φιλούμε λέγοντας του την ίδια φράση κάθε βράδυ, π.χ. «Καλή σου νύχτα, αγάπη μου, και όνειρα γλυκά». Αν το παιδί είναι πιο μικρό και θα το πάρουμε στο δωμάτιό του πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί! Αν μπορούμε να του διαβάσουμε ένα παραμυθάκι για 5-10 λεπτά του κάνουμε το καλύτερο δώρο. Έτσι και αλλιώς όμως, με ή χωρίς παραμύθι, δεν θα πρέπει να μείνουμε στο δωμάτιο του παιδιού για περισσότερο χρόνο γιατί έτσι προκαλούμε προβλήματα. Θα το καληνυχτίσουμε, όπως είπαμε πιο πάνω και θα φύγουμε από το δωμάτιο γρήγορα. Κάνοντας τα πιο πάνω θα έχουμε ένα ήρεμο και πειθαρχημένο παιδί και θα βιώνουμε και εμείς ηρεμία και γαλήνη.

Κι όμως πολλοί γονείς δυσκολεύονται να βάλουν όλα τα πιο πάνω σε εφαρμογή νωρίς και να δείξουν απόλυτη σταθερότητα, με αποτέλεσμα να βασανίζονται και οι ίδιοι και να βασανίζονται και τα παιδιά τους.

Αν είστε και εσείς ένας από αυτούς τους γονείς και αντιμετωπίζεται έστω και ένα από τα πιο πάνω προβλήματα, η δική μου πρακτική εισήγηση είναι:

1. Να μιλήσετε με τον ίδιο σας τον εαυτό και να του δώστε θετικά μηνύματα. Να του πείτε δηλαδή ότι ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΤΕ να βοηθήσετε τα παιδιά σας να έχουν μια καλή συνήθεια ύπνου για το δικό τους, αλλά και για το δικό σας καλό.

2. Να μιλήσετε με τον ή την σύζυγό σας για όλα τα πιο πάνω και να συμφωνήσετε ότι θα ΔΟΥΛΕΨΕΤΕ ΜΑΖΙ για να βοηθήσετε τα παιδιά σας. Να συμφωνήσετε επίσης, ότι ο ένας θα είναι στήριγμα για τον άλλο και ότι αν ο ένας από τους δυο μπορεί να υποκύψει, να γίνει ο άλλος διπλά σταθερός για να τον βοηθήσει.

3. Nα μιλήσετε στα παιδιά σας (άσχετα με την ηλικία τους) και να τους πείτε με πολλή αγάπη, ότι από τώρα και στο εξής θα κοιμούνται ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΟΥΣ. Μιλώντας τους πρέπει να είστε απόλυτα σταθεροί, αποφασισμένοι μέσα σας ότι δε θα λυγίσετε και να μην κάνετε αχρείαστες διαλέξεις. Μπορείτε για παράδειγμα να πείτε: «Αγάπη μου, έχουμε αποφασίσει ότι από σήμερα το βράδυ θα κοιμόμαστε οι γονείς στο δικό μας κρεβάτι και εσύ στο δικό σου και ότι δε θα δεχτούμε ή να έλθεις εσύ στο κρεβάτι μας ή εμείς. Το έχουμε αποφασίσει αυτό γιατί είναι σωστό για όλους μας, Θέλουμε να σου πούμε πως ΑΥΤΟ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ και θα θέλαμε να το καταλάβεις και εσύ και ότι αύριο το πρωί θα σου έχουμε μια έκπληξη, ένα δωράκι.»

4. Αν το πρόβλημα με το παιδί σας προβλέπετε ότι θα είναι πολύ μεγάλο, τότε σε συνέχεια του 3 μπορείτε να πείτε: «Θέλουμε όμως να σου αναφέρουμε ότι αν εσύ κλαις ΘΑ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΑΣΕΙΣ να σε ακούμε με λύπη μας να κλαις αλλά δεν θα έλθουμε στο δωμάτιο σου όσο και αν κλαις.

5. Αφού, λοιπόν, μιλήσετε με το παιδί σας, το μόνο που μένει είναι να ΚΑΝΕΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΠΑΤΕ με απόλυτη σταθερότητα. Αν λυγίσετε, με την πιθανή δικαιολογία ότι κλαίει για ώρες, (κάτι που σας υπόσχομαι ότι δε θα γίνει) τότε θα δημιουργήσετε μια τεράστια ανασφάλεια στο παιδί, γιατί άλλα λέτε και άλλα κάνετε. Του φτάνει το πρόβλημα του ύπνου που έχει. Μην του φορτώσετε και άλλο ένα πρόβλημα.

Μια πρακτική λεπτομέρεια. Μια δική μου εισήγηση είναι να κάνετε όλα τα πιο πάνω μια Παρασκευή ή ένα Σάββατο για να μην ανησυχείτε ότι θα είστε ξενυχτισμένοι την επόμενη μέρα στη δουλειά.

Έρευνες έχουν δείξει ότι παιδιά που δεν κοιμούνται μόνα τους:

• δεν ωριμάζουν σωστά
• δεν αισθάνονται ασφάλεια ειδικά όταν είναι μόνα τους
• δεν αποκτούν αυτοπεποίθηση και
• δεν βιώνουν αισιοδοξία και ηρεμία.

Είμαι σίγουρη πως τα πιο πάνω ευρήματα έχουν αφαιρέσει και την παραμικρή σας αμφιβολία και πιστεύω ότι τώρα είστε έτοιμοι να δοκιμάσετε και να βάλετε τα πράγματα σε μια τάξη. Από μένα, καλή επιτυχία!

* Η Μιράντα Σιδερά είναι Κοινωνικός Επιστήμονας με ειδίκευση στην Ψυχολογία, Σύμβουλος Σχέσεων, εγκεκριμένη εκπαιδεύτρια από την Αρχή Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού, συνεργάτης και εκπαιδεύτρια του Κυπριακού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου, καθώς και της Παγκύπριας Συνεργατικής Συνομοσπονδίας και Συγγραφέας 8 βιβλίων τα πιο πολλά από τα οποία έγιναν μπεστ σέλλερς. Μπορείτε να τη βρείτε στο Τ: 99314312, Ε: miranda@spidernet.com.cy, W: www.miranda-sidera.com ή στο γραφείο της στα Περβόλια Λάρνακας.