Γκρίνια: Ίδιον χαρακτηριστικόν του παιδιού μου!

Της Μύριας Μαραγκού, Ψυχολόγου – Ψυχοθεραπεύτριας

Αρκετά παιδάκια προσχολικής ηλικίας παρουσιάζουν έντονη γκρίνια στις διαπροσωπικές τους σχέσεις και εξαιτίας της αποδιοργανώνουν την ομαλότητα της επικοινωνίας με το περιβάλλον τους. Έρευνες, μάλιστα, επισημαίνουν ότι ο ήχος της γκρίνιας των παιδιών, μπορεί να αποσυντονίσει σε μεγάλο βαθμό τον ανθρώπινο εγκέφαλο.

Μη χάνετε την ψυχραιμία σας! Είναι παιδιά!

Να θυμάστε ότι το κάθε παιδάκι απαιτεί διαφορετικό χειρισμό.

Πιθανές αιτίες γκρίνιας:

Αποδιοργάνωση του προγράμματός του.
Δε γίνεται ή δεν έχει ό,τι επιθυμεί.
Διάφορες καθημερινές αλλαγές.
Χειριστικός χαρακτήρας.
Η δική σας αποδυνάμωση, έλλειψη σταθερότητας.
Η επιζήτηση της προσοχής σας.

Συμβουλές για επίλυση του θέματος:

Όταν το παιδί γκρινιάζει, μη δείχνετε καμία συναισθηματική αντίδραση.
Αγνοήστε το παιδί, συνεχίστε την εργασία σας. Εάν η γκρίνια του παρουσιάζεται για να κερδίσει την προσοχή σας, τότε η συγκεκριμένη τακτική θα βοηθήσει αρκετά.
Η στάση σας χρειάζεται να είναι σταθερή, ώστε να έχετε θετικά αποτελέσματα.
Μην κοροϊδεύετε το παιδί, ούτε και τη συμπεριφορά του.
Μη χαρακτηρίζετε το παιδί.
Αποσπάστε την προσοχή του με κάτι άλλο.
Γίνετε εσείς το σωστό θετικό πρότυπο, όχι το αρνητικό.
Εξηγήστε στο παιδί ότι υπάρχει ο σωστός και αποδεκτός τρόπος για να ζητήσει αυτό που επιθυμεί.
Πείτε στο παιδί ότι δεν καταλαβαίνετε τι σας λέει, όταν γκρινιάζει. Ενθαρρύνετέ το να το συζητάει με ευγενικό τρόπο και όχι «μασώντας» τα λόγια του ή επιβάλλοντάς το.
Μόλις το παιδί σταματήσει την γκρίνια, τότε ξεκινήστε τη συνεργασία.
Όχι βία, όχι φωνές.
Όταν το παιδί γκρινιάζει, τότε για σας πρέπει να γίνεται «φάντασμα», να μην υπάρχει και να μην το ακούτε. Εάν ξεκινήσει να συνεργάζεται ή να μιλά ευγενικά, τότε ανταποκριθείτε άμεσα.
Δοκιμάστε να του πείτε, «Σε παρακαλώ, αγάπη μου, μπορείς να συμπεριφερθείς σωστά»; Εάν συνεχίζει, πείτε του: «Θέλεις να μιλήσουμε για να σε βοηθήσω»; Εάν εξακολουθεί, τότε πείτε για τελευταία φορά: «Όταν σταματήσεις αυτή την αλλόκοτη συμπεριφορά, τότε έλα να μιλήσουμε».
Μην ενδίδετε στα θέλω του.
Όταν το παιδί είναι νηφάλιο, διηγηθείτε του μια ιστορία από κάποιον που γκρίνιαζε, ο οποίος τελικά το μόνο που κατάφερε ήταν να απομακρύνει τους πάντες από γύρω του, γιατί τους κούραζε! Ρωτήστε εκ των υστέρων το παιδί σας, τι εισηγήσεις θα έδινε στο παιδί αυτό, για να κερδίσει πίσω τους φίλους και τα αγαπημένα του πρόσωπα… Ανακαλέστε τι συναισθήματα είχε ο «μοναχικός» ήρωας της ιστορίας σας, αλλά και τα άτομα που ήταν δίπλα του. Παραλληλίστε τα δικά σας συναισθήματα και εξηγήστε πώς αισθάνεστε, όταν το παιδί παρουσιάζει αυτή την ανάρμοστη συμπεριφορά.
Δώστε χρόνο, επικαλεστείτε συναισθήματα, χρησιμοποιείστε σταθερότητα και αποφασιστικότητα.
Σίγουρα όλες οι προαναφερθείσες προτάσεις δε συνιστούν πανάκεια, γι’ αυτό εξάλλου υπάρχουν και οι ειδικοί. Εάν το παιδί σας συνεχίζει να σας δυσκολεύει, τότε θα μπορούσατε να επισκεφθείτε κάποιον ψυχολόγο για περαιτέρω εξερεύνηση και θεραπεία.